Tuesday, September 25, 2007

Өөрөөс минь юм бүхэн холдож байна
Өчигдрийн жаргал өнөө алдаа бодогдож
Өвгөн ууланд нялх цэцэгс ургаж байвч
Өөрөөс минь юм бүхэн холдож байна
Гэгээн өдрийн наран хүртэл бүдгэрч байна
Гэнэн насны найз нөхөд минь холдож байна
Олон, олон бодол минь сульдаж байна
Охидын инээд зээрийн янзага шиг үргэж байна
Надаас юм бүхэн холдож байна
Намрын тогоруудын гунигт дуу сэтгэлд хоногшоод
Гундаж гунихарсан тавилан бүр ойртоод
Гучин нас гэдэг холын хол санагдаад байна
Аанай л дотны бүгддээ хоргодлоо гэвч
Амьдрал миний тавилангаар дэнчин тавиад
Алсын алсад сэм сэмхэн үдэж байгаа нь
Аймшиг бус учирлал мэт санагдаж байна аа
1992.10.16
бичсэн: at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)