Гоо Марал

Тэнгэрийн одод газарт нууралвуу, гэлтэй
Тэр өглөөний мөнгөн шүүдэрт цагаар
Уулс уулсууд үзүүр нийлүүлж шигтгэсэн усны охь, дарсан булгийн тархин дээр
Би анх чамайгаа харсан!
Жигүүрт богширго нойрноос салаагүй цурам цагт
Жил жилийн намарт ховор тохиох цалин мөнгөн өглөө
Дүнсгэр хевчөөс эхэлж дуугарсан хөхөөний дуу сонсогдоогүй байхад
Дүгрэг сарны мэлмий бие, тэнгэртээ уусаагүй байхад
Би анх чамайгаа харсан!
Өвс ногоог сэрээхгүй гэсэн шиг өлмийлж гишгээд
Өөрийг минь хараагүй болохоор энгэр задгайлж
Сайхан үсэндээ усан сондор хүйтэн булгаас зүүхэд чинь
Саруул өглөө дуусашгүй эхэлж, хөхөө донгодсоон!
Үлгэрийн дагина шиг гоо төрсөн цогцсоороо
Үүрийн цолмон та хоёр тэнгэр газартаа хосгүй еэ!
Санааны орчлонд анхны хайрыг авчирсан
Саруул талын тэр нэгэн үүрийг мартахын учиргүй еэ!